Bhagavân
Śrî Sathya
Sai Baba
 Bhagavân
Śrî
Sathya
Sai Baba the avatar and renown bhakti yoga guru (born
23-11-1926 as Sathyanarayana Raju) passed away Sunday the 24th, the
first day of Easter 7.40 a.m. India in the same hospital He built for
the
common Indian close to His ashram. Since the 28th of March 2011 He was
admitted to the ‘Śrî Sathya Sai Institute of Higher Medical
Sciences, Super Speciality Hospital’ in Puttaparthi, India, with
respiratory and heart troubles. He had predicted to reach the age of 94
or 95 years, but died at the age of 85 years according to our
chronology. But when one divides the number of his days by the number
of days belonging to a lunar month (17.3) and divides the result
with twelve one counts exactly 94,7 years.
Many understood only little
about His divine mission and now one isn't
capable of visiting Him anymore to check the claims about Him. In 1987,
1989 and in 1991 I for that reason visited His ashram and
also spoke with Him personally. I was always a sober, rational
scientist, a clinical psychologist who at the time had a first line
psychology practice in Rotterdam. One day in the spring of 1987 He,
after I paid a curiosity visit to one of his bhajan groups, changed my
world view permanently by materializing something right through my own
body in my own house in the Netherlands. That was the final blow to my
skepticism and thus I traveled to India to investigate the matter on
the spot. Ever since I am not a psychologist anymore but a translator
of Vedic scriptures, a devotee who with a website and publications
works for the integration of the Hindu culture and yoga philosophy in
the Netherlands and in the entirety of the western world. Without
Sathya Sai Baba that had never happened. In Poona, I received from the
other Bhagavân named Osho, a couple of months before He Himself
died, a spiritual name for this involvement: Swami Anand Aadhar. Sathya
Sai Himself doesn't initiate namely, those duties were divided as far
as He was concerned.
The way I
learned to know Sathya Sai personally I found that He related
differently to everyone who met Him, entirely depending the problems
and the level of realization of the person in question. Everything one
says about Him says more about the relationship that person has with
Him than about Himself. In my view He was a perfect mirror of the soul
and in that sense He was unknowable as an objective person. He was the
first person that I have met whom I couldn't call a normal person. I
saw myself entirely within Him, but Him not entirely in me. That I
couldn't properly cover spiritually. And that resulted with me in
series of emotions and realizations I cannot dilate about here. Thus He
could also be discredited by others. Cheaters recognized a cheater in
Him and devotees recognized a devotee. When one wanted to know oneself,
one had to visit Him.
Now that
is not possible anymore. But that is not a sad thing. He was
on a mission to put the world back on the dharmic track and bring every
person closer to God within his own religion or other conviction. One
could address Him with any name one wanted. The way it is with gurus,
just as it is with Jesus, He took the karma (the ‘burden of
sin') upon Himself of mankind, including that of Christianity
(...). The name He gave to that mission was that of Sarva Dharma,
'all
religions'.
He
addressed
everyone
according
to His own personal
religiosity and didn't want to found a new religion. He was visited by
religious and spiritually driven people from all over the world, up to
John Lennon. He did much for all kinds of westerners who also wrote
books about Him, just as I did. But most of all He served the purpose
of the Hindus for whom He engaged in many welfare activities and
constituted a revival of the Vedic culture of sacrificing. For them He
was no one less than Bhagavân, the Supreme Lord who had descended
in a material form the way one knows Him from the national Indian
(mythical) history in all kinds of avatâra appearances.
In this
time and age He came as a threefold incarnation of which this
recent incarnation was the second. The first one was Shirdi Sai Baba
(1835-1918). According to His own words He would appear for a third
time beginning of this century as Prema Sai Baba to complete
His
mission. Nobody must mourn about Him supposedly being gone. The same
saying applies to Him as what was written by the followers of His God
Brother Śrî Rajneesh (Osho) on His memorial stone in His
ashram: 'Osho, never born, never died, only visited this planet
earth....' Bhagavân stands for the eternal soul and that soul is
never born nor does it ever die.
Anand Aadhar - April 26, 2011
In
the year 1997 Sathya Sai Baba appeared to me in a dream to tell me
with His loving but insisting voice that it was now really the
time to work on and busy myself with His instructions, to take more
responsibility for my life and to practice and develop dedication and
selfless service. I then visited Sai Baba in His ashram
'Prasanthi Nilayam' meaning: 'Abode of Supreme Peace' in
Puttaparthi, where I stayed for some time to see Him and receive His darshan.
Back
in the Netherlands
my life changed completely. I owe my life in every meaning and
spiritual aspect to His love and mercy.
Out of gratitude and to really follow up His instructions and wishes I
among other activities opened this website on internet, where the books
(Vahinis:
streams) Sai Baba wrote Himself are published to enable everyone to
read them if one wants.
"Whenever I appear in a dream,
it is to communicate something to the individual; it is not a mere
dream, as is generally known. It is real appearance". - Sathya Sai Baba
Sakhya dd - April 27, 2011
webmaster Vahini.org / Bababooks.org
Bhagavân
Srî
Sathya
Sai
Baba
de
avatar en vermaarde bhakti yoga goeroe
(geb. 23-11-1926 als Sathyanarayana Raju) is vandaag zondag de 24e
April, 2011, op de Eerste Paasdag overleden om 7.40 a.m. in
Puttaparthi, India in het ziekenhuis dat Hij zelf voor de gewone
Indiër vlakbij Zijn ashram bouwde. Sedert 28 maart lag Hij in het
‘Sri Satya Sai Institute of Higher Medical Sciences, Super Speciality
Hospital’ te Puttaparthi in India, met ademhalings- en hartproblemen.
Hij had voorspeld 94 à 95 jaar oud te worden, maar werd 85 jaar
volgens onze jaarrekening. Als je Zijn levensdagen echter deelt door de
hoeveelheid dagen die staan voor een maanmaand (27.3) kom je uit op
precies 94 jaar.
Velen
begrepen niet veel van Zijn goddelijke missie en nu kan men Hem zelf
ook niet meer bezoeken om de claims over Hem te verifiëren. In
1987, 1989 en in 1991 heb ik om die reden Zijn ashram bezocht en heb ik
Hem ook persoonlijk gesproken. Ik was altijd een nuchtere rationele
wetenschapper, een klinisch psycholoog die in die tijd een eerstelijns
psychologenpraktijk had in Rotterdam. Hij veranderde op een dag in het
voorjaar van 1987, na een nieuwsgierig bezoek aan een van Zijn
bhajangroepen, mijn wereldbeeld door dwars door mijn lichaam heen in
Nederland in mijn eigen huis iets te materialiseren.
Dat deed
voor mij de sceptische deur dicht en ben toen op onderzoek gegaan ter
plekke. Sedertdien ben ik geen psycholoog meer maar een vertaler van
Vedische geschriften, een toegewijde die met een website en publicaties
werkt aan de integratie van de hindoecultuur en yogafilosofie in
Nederland en de gehele westerse wereld. Zonder Sathya Sai Baba was het
nooit zover gekomen. In Poona, kreeg ik van de andere Bhagavân
genaamd Osho, een paar maanden voordat Hijzelf overleed, een geesteijke
naam voor deze betrokkenheid: Swami Anand Aadhar. Sathya Sai initieerde
namelijk zelf niet, die taken waren wat Hem betreft gewoon verdeeld.
Zoals ik
Sathya Sai peroonlijk leerde kennen ondervond ik dat Hij met iedereen
een andere relatie had, geheel afhankelijk van de problemen en het
realisatienivo van de persoon in kwestie. Alles wat men over Hem zegt,
zegt meer over die persoon zijn relatie met Hem dan over Hemzelf. Naar
mijn idee was Hij een volmaakte spiegel van de ziel en is en was Hij in
die zin als een objectieve persoon onkenbaar. Hij was de eerste persoon
die ik ontmoette waarvan ik vond dat het geen normaal mens was. Ik zag
mijn zelf geheel in Hem, maar Hem niet geheel in mij. Dat kon ik
geestelijk niet goed omvatten. En dat gaf mij een reeks emoties en
realisaties die ik nu hier niet kan beschrijven. Zo kon Hij ook in
opspraak komen met anderen. Bedriegers zagen een bedrieger in Hem en
toegewijden een toegewijde. Als je jezelf wilde kennen moest je Hem
bezoeken.
Dat kan nu
niet meer. Maar dat is niet treurig. Hij was op een missie om de wereld
weer op het goede dharmische spoor te zetten en ieder mens
dichter bij God te brengen in zijn eigen religie of andere overtuiging.
Je mocht Hem geestelijk met elke naam aanspreken die je maar wilde.
Zoals dat met goeroes gaat, zoals ook Jezus, nam Hij het karma
(de 'zondenlast') van de mensheid op zich, inclusief die van het gehele
Christendom (...). De naam die Hij aan die missie gaf was die van Sarva
Dharma, 'alle religies'. Hij sprak iedereen aan op zijn eigen
persoonlijke religiositeit en wilde ook niet echt een nieuwe religie
stichten. Hij werd bezocht door religieuzen en spiritueel gedrevenen
uit de gehele wereld, tot aan John Lennon toe.
Hij deed
veel voor allerlei westerlingen die daar ook boeken over schreven,
waaronder ikzelf. Maar vooral betekende Hij veel voor de Hindoes
waarvoor Hij vele liefdadigheidsprojecten opzette en de Vedische
cultuur van offeren deed herleven. Voor hen was Hij niemand minder dan
Bhagavân, de Opperheer in een materiële gedaante
nedergedaald zoals men Hem kent uit de nationale Indiase (mystieke)
geschiedenis in allerleid avatâra verschijningen.
In dit
tijdgewricht kwam Hij als een drievoudige incarnatie waarvan de
jongstleden incarnatie de tweede was. De eerste was Shirdi Sai Baba
(1835-1918). Naar Zijn eigen belofte zou Hij begin deze eeuw nog een
derde keer verschijnen als Prema Sai Baba om Zijn missie af te
maken. Niemand hoeft te treuren dat Hij nu weg zou zijn. Op Hem is
dezelfde uitspraak van toepassing als wat de toegewijden van Zijn
Godsbroeder Śrî
Rajneesh (Osho) op Zijn gedenkteken in Zijn ashram schreven: Hier rust
Osho, nimmer geboren, nimmer gestorven. Bhagavân staat voor de
eeuwige ziel en die wordt niet geboren en sterft niet.
Anand Aadhar - 26 april 2011
In het jaar 1997 verscheen Sathya Sai
Baba aan mij in een droom om mij met Zijn liefdevolle maar
doordringende stem te laten weten dat het nu echt tijd werd me bezig te
gaan houden met Zijn instructies, meer verantwoording te gaan dragen
voor mijn leven en toewijding (bhakti) te beoefenen en te
ontwikkelen. Ik bezocht Sai Baba in Zijn ashram 'Prasanthi
Nilayam' wat betekent: 'Oord van Opperste Vrede' in Puttaparthi, waar
ik enige tijd verbleef om Hem te aanschouwen en Zijn darshan te
ontvangen. Weer
terug in Nederland veranderde er veel in mijn leven. Ik heb mijn leven,
in alle opzichten en in spiritueel aspect te danken aan Zijn liefde en
genade.
Uit dankbaarheid en om Zijn instructies in praktijk te brengen opende
ik o.a. deze website, waar in eerste instantie de boeken (Vahini's:
stromen)
die
Sai
Baba
Zelf
schreef hier te publiceren zodat een ieder
die dat wil er kennis van kan nemen.
"Altijd als Ik in een
droom verschijn, doe Ik dat om iets aan de persoon te
communiceren; het is niet zomaar een droom zoals algemeen bekend; Het
is een verschijning". - Sathya Sai Baba
Sakhya dd - 27 april 2011
webmaster Vahini.org / Bababooks.org
Sathya
-
Prema
-
Dharma
-
Ahimsa - Shanthi
|
